Po długiej batalii o bezpieczeństwo 3 publicznych stacji roboczych (docodząc do paranoi w stylu totalnie ograniczony windows server) doszedłem do wniosku że najlepiej będzie jednak bootować je po sieci w trybie read-only – wówczas trzeba by się włamać na serwer, co już nieco łatwiej ograniczyć. Wystarczy teoretycznie postawić coś co wystawia storage i tyle. I tu zaczyna się zabawa – w TFTP, iPXE, NFS.
Bezdyskowe stacje robocze mają wiele zalet w środowiskach, gdzie mamy wiele stacji roboczych, które mają posiadać jeden zestaw plików udostępniając jedynie zapamiętywanie profilu nieuprawnionego użytkownika. Procedura nie jest skomplikowano, lecz nie poświęcono jej wiele artykułów stąd opisuję najprostszą wersję, by mieć od czego zacząć i potem dokładać kolejne składniki.